Hiep Hiep Hoera! En nog veel meer...

Hola Amigos!

Allereerst iedereen heel erg bedankt voor alle felicitaties/kaartjes voor m’n verjaardag! Heel erg lief en leuk! Ook wil ik Peter en Papa, Mama, Dewah en Rob en Lennart bedanken voor de cadeautjes en de Veldhuisjes bedanken voor het lieve kaartje! Ik heb een superverjaardag gehad, maar daar ga ik het zo over hebben…

Zaterdagochtend om 8.00 uur landden Rob en Wies, de ouders van Charlotte, hier in Santiago. Charlot ging samen met Barbara (zus) hen ophalen. De auto is niet zo groot dat er 5 mensen inclusief koffers e.d. in passen, dus ik bleef nog even in m’n bedje liggen. Ook niet verkeerd. Rob en Wies verbleven in het hostel naast ons appartement. Erg ideaal. Ze hadden eerst een hotel verderop, aan de andere kant van het centrum. Is nog 20 minuten met de metro. Helaas kun je hier ’s avonds niet over straat, waar wij ook later achterkwamen, dus hebben ze vlak voordien gewisseld van hotel. ’s Morgens hebben we eerst hier thuis koffie/thee gedronken met hen en de familie. Daarna hebben Charlotte en ik, Rob en Wies Santiago laten zien. We zijn eerst naar La Moneda geweest, waar het paleis, de kathedraal e.d. staan. Hier zijn wij ook de eerste dag geweest, met 28 graden! Nu merk je wel dat het winter wordt. Overdag is het nog lekker rond de 20 graden, maar ’s ochtends en ’s avonds is het fris! Mensen lopen hier trouwens al dik ingepakt met winterjassen… Na lekker rond te hebben gelopen zijn we met de metro terug gegaan. Na even een paar uurtjes gerelaxed te hebben, gingen we ’s avonds richting Patio BellaVista om te eten. We hebben heerlijk Mexicaans gegeten en het was erg gezellig!

Zondagochtend zijn we met z’n vieren naar de Cerro San Christóbal geweest. Dit is de heuvel die midden in Santiago ligt. Ook daar zijn wij de eerste dag geweest. Met een heel steil treintje gingen we omhoog. Boven hebben een paar trappen genomen naar de top, waar Santa Maria staat. Een supergroot beeld van Maria. Van daaruit hadden we een prachtig uitzicht over Santiago. Boven worden ook openluchtmissen gehouden en ook staat er een klein kerkje. Toen wij er waren was de zondagsmis net afgelopen. Erg grappig om te zien, boven op zo’n heuvel. Boven hebben we eerst wat gegeten en vervolgens zijn we met de bekende kabelbaan weer naar beneden gegaan. Daarna hebben we een taxi gepakt naar Mercado Central. Een overdekte markt waar veel vis, groenten e.d. worden verkocht. Ook zit het vol met restaurantjes en we werden wel 20x aangesproken door erg opdringerige mannetjes, die je vertellen dat je alleen bij hen het lekkerste kan eten. Eerst bedank je vriendelijk met ‘no gracias’ maar al snel raak je geïrriteerd en wordt het een botte ‘NO!’. Ondanks dat was het erg leuk om hier te zijn! De sfeer buiten was minder. Veel zwervers en je moet er nog weer extra goed op je spullen letten. Er lopen dan ook veel securitymannetjes en politie rond. We zijn snel richting Plaza de Armas, waar de Kathedraal staat, gelopen. Daar hebben nog een beetje geneusd tussen de vele kraampjes (altijd leuk!) en zijn terug naar huis gegaan. ’s Avonds hebben we weer heerlijk gegeten bij Patio BellaVista. Ook hier heb je veel kraampjes e.d. wat heel erg leuk is! Daarna hebben we nog een wijntje gedronken en kreeg ik alvast cadeautjes voor m’n verjaardag van Rob en Wies, omdat ze de volgende ochtend vroeg vertrokken naar San Pedro de Atacama, in het noorden van Chili!

En maandag was ik jarig!!! Nadat ik uit de douche kwam stond er een heerlijk ontbijtje op m’n bed klaar van Charlot! Erg lief! Mama belde me om te feliciteren en ik heb de cadeautjes uitgepakt! Peter, mama, papa, Dewah, Rob en Lennart hadden cadeautjes meegegeven aan Rob en Wies. Echt super lief! Daarna was het tijd om naar stage te gaan. Daar heb ik met de internettelefoon, erg ideaal, terug naar huis gebeld en ook heb ik Peter gebeld! Lekker lang gekletst, aangezien wij al om 9.30 uur beginnen en Phillip meestal pas rond 11.30 uur komt binnenvallen. Vandaag heb ik weer in Excel zitten werken, maar ik kon ondertussen wel ff kletsen met iedereen en alle berichtjes e.d. lezen! Barbara vertelde me via msn dat ze ons rond 19.00 uur kwam ophalen. Om 19.15 uur was ze er nog niet op de afgesproken plaats, dus ik besloot haar te bellen. Ik verstond er niks van en ze vroeg steeds waar Charlotte was. Ik zei de hele tijd, ja bij mij. Vroeg ze weer; waar is Charlot dan? Uiteindelijk heb ik haar Charlot maar gedaan. Die vertelde dat Barbara ons niet kon ophalen en we toch met de bus moesten. Ik vond het maar raar en we hebben dus de bus gepakt.
Thuis deed ik de sleutel in het slot en deed de deur open. Ik dacht dat er nog niemand thuis was, want alle lichten waren nog uit. Dit is wel vaker zo. Ik trok net de sleutel uit het slot en opeens gingen alle lichten aan en riep iedereen Surprise!!! Ik schrok me rot! Daar stonden Barbara, Olga (moeder) en de ‘bowlingvrienden’ Juan, Martina en Valeria! Ze begonnen me te feliciteren en ik stond nog bij te komen van de schrik. Martina moest zo hard lachen omdat ik blijkbaar opsprong van de schrik. Ik kreeg cadeautjes; een tas, sjaal, bonbons en ketting. Later kwam Eduardo (broer) met 2 witte roosjes, en later kreeg ik van Macarena, Olga (zussen) en Diego (verloofde Olga) een pakket van bodylotion e.d. Van Charlot heb ik een erg mooie riem gekregen waar ik super blij mee ben! We hebben lekker pisco en mango sour gedronken met chips e.d. erbij! Daarna kreeg iedereen een broodje vlees met tomaat en avocadosalade. Super lekker! Tot slot gingen weer de lampen uit en kwamen Barbara en Martina met een heerlijke taart met kaarsjes erop. De kaarsjes mocht ik uiteraard uitblazen en er werd lekker gesmikkeld! Barbara deed dus zo raar aan de telefoon, vanwege deze surpriseparty. Charlot zat ook in het complot. Heel erg lief dat ze dit voor mij gedaan hebben! Helaas kon ik het niet vieren met jullie allemaal in Nederland, maar door de surpriseparty heb ik hier ook een geweldige verjaardag gehad!

Nu ben ik alweer 22 jaartjes oud en moet een jaar wachten op m’n volgende verjaardag! Dinsdag ook weer naar stage gegaan en bezig geweest met het marketingplan voor Phillip. Althans, dat dacht hij. Vandaag hebben we echt helemaal niks uitgevoerd. We lopen al bijna 2 weken voor op ons schema, dus we kunnen het ons ruim permitteren. Gelukkig maar! Na de lunch vond ik opeens bonbons op m’n bureau. Van Phillip. Hij was gisteren m’n verjaardag vergeten. Vond ik eerlijk gezegd niet erg. Ik begin hem steeds vreemder te vinden. Soms kijkt ie zo raar en z’n lach is helemaal verschrikkelijk. Wel lief in ieder geval dat ie bonbons had gekocht! Ze smaakten erg goed! Toen we naar huis gingen kreeg ik nog een miniappeltaartje mee. Blijkbaar voelde hij zich wel schuldig. Ik heb hem wel een aantal keer gezegd dat het niets uitmaakte. Het appeltaartje hebben Charlotte en ik thuis lekker opgegeten.

Woensdag was er alweer een verjaardag in huis. Olga (zus) was jarig en is 29 geworden. Overdag zijn we maar weer bezig gegaan met het marketingplan. Nu heb ik in totaal denk ik een uurtje gewerkt. Dus alweer niks uitgevoerd. Van Eduardo horen we maar niks, dus we houden het maar bij het marketingplan. Wel fijn dat we daar altijd mee bezig kunnen. De werkmentaliteit is hier in Chili wel anders. De mensen maken hier lange dagen (min. 9 uur per dag), maar echt effectief werken doen ze maar een paar uurtjes. Vandaar dat wij ook zo voor liggen. Als eigenaar van een bedrijf ben je normaal gesproken wel erg druk. Maar onze baas neemt alle tijd voor spammailtjes, skype, 2 uur durende telefoontjes, msn en andere fun websites! En maar klagen dat het zo hard werken is. Ik vind het niet erg, heb ik mooi tijd om m’n mailtjes enz. te lezen! En wij zitten hier immers maar voor 10 weken.
Thuis hebben we direct gegeten i.p.v. na 21.00 uur (erg fijn!), aangezien er ’s avonds allemaal visite kwam voor Olga. Er kwamen veel vrienden en het was erg gezellig! Om 0.00 uur was het tijd voor de taart. Daar kwam Diego aan met een grote chocolade/jam taart met, uiteraard, 29 kaarsjes. Ik heb nog een stukje taart gehad. Lekker maar supersuper zoet! Rond 1.00 uur ben ik lekker m’n bedje in gedoken.

Vandaag ben ik net als jullie vrij! Niet vanwege hemelvaart zoals in Nederland, maar vanwege de gewonnen oorlog tegen Peru en Bolivia. Daar zijn de Chilenen nog steeds maar wat trots op! Eigenlijk zijn we niet vrij en horen we vandaag thuis te werken. Dit hebben we afgesproken met Phillip, zodat we a.s. maandag vrij krijgen. Zaterdag komen Wies en Rob hier weer en zondag vertrekken we voor 2 dagen naar Cajon del Maipo. Dit gebied ligt ten zuidoosten van Santiago, waar je heerlijk kunt wandelen, paardrijden enz. Onze baas weet toch niet dat we al 2 weken voorlopen, dus daar maken wij vandaag natuurlijk goed gebruik van. We hebben lekker uitgeslapen en ik had mooi tijd mijn verhaal weer te schrijven! De zon schijnt hier heerlijk, dus we gaan nu lekker naar buiten! Lunchen, beetje shoppen, genieten van de zon, dus heerlijk niks doen!

Morgen moeten we wel weer gewoon aan het werk. Zaterdag gaan we met Olga (zus) naar een winkelstraat waar ze volgens haar erg leuke en goedkope kleding verkopen! Zondag en Maandag gaan we dus naar Cajon del Maipo. Charlot en ik willen daar zowieso gaan paardrijden door de bergen. Erg veel zin in! Volgende week zal ik jullie hier weer over vertellen!

We hebben nu al 4 weken stage erop zitten. We zitten dus al bijna op de helft van de 10 weken! Het gaat echt supersnel! Dat maakt het ook wel fijn, aangezien ik jullie allemaal toch wel steeds meer begin te missen. Maar ik heb het hier heel goed naar m’n zin!

Geniet van jullie lekkere lange weekend! Dat ga ik ook doen! Helaas zit er morgen een werkdag tussen, maar ik heb een heerlijk vooruitzicht!

Heel veel liefs vanuit Santiago!

Beso,
Romy